De klimaatcrisis is net zo ernstig als de coronacrisis. We voelen het alleen niet.

In maart dit jaar overspoelde corona ons land, met zieke en dode mensen tot gevolg. Binnen de kortste keren zaten we met z’n allen binnen, werden we toegesproken door de koning én de premier en werden operaties uitgesteld om coronapatiënten te kunnen opvangen in het ziekenhuis.

Verregaande maatregelen om een urgente crisissituatie onder controle te krijgen. Logisch.

Gisteren bekeek ik de speech van Greta Thunberg bij de Verenigde Naties en dacht: waarom nemen we niet net zulke verregaande maatregelen om de klimaatcrisis onder controle te krijgen? Is die minder urgent?

“Mensen lijden, mensen sterven, ecosystemen vergaan en diersoorten verdwijnen”, zei Greta. Hier in Nederland merken we dat niet zo – hoogstens klagen we over de extreme hitte in de zomers of het gebrek aan sneeuw in de winters. Op andere plekken in de wereld zijn de gevolgen van de klimaatcrisis echter net zo voelbaar als de gevolgen van de coronacrisis. Mensen raken de landbouwgrond waar ze van leven kwijt door droogte of hun hele hebben en houwen door orkaangeweld. Hun kinderen gaan dood, niet aan corona, maar van de honger. Terwijl zij relatief weinig hebben bijgedragen aan de klimaatverandering waar ze nu slachtoffer van worden, berichtte Oxfam vorig jaar. Pijnlijk.

Waarom doen we hier niks aan? Waarom laten we anderen de rekening betalen voor onze manier van leven? Waarom kunnen we ineens allemaal videobellen en thuiswerken als het om onze gezondheid gaat, maar kunnen we dat niet als het om de gezondheid en het voortbestaan van de aarde als geheel gaat?

Britse en Amerikaanse onderzoekers zeggen nu: ga met de klimaatcrisis niet op dezelfde manier om als met de coronacrisis. Leer van je fouten. Ook bij de klimaatcrisis voelen we niet hoe ernstig de situatie is totdat het te laat is. Net als bij corona moeten we snel en met verregaande maatregelen onze leefwijze veranderen, om de massa-uitsterving van soorten en de opwarming van de aarde in te dammen. Voordat het te laat is.

Het probleem is alleen: we voelen de urgentie niet.

Wij zitten veilig, warm en weldoorvoed in onze huizen. In ons land geen orkanen, onze grond droogt niet zodanig uit dat al ons eten verdort. We voelen het niet. Greta Thunberg wel. Greta is jarenlang depressief geweest omdat ze de wereld kapot zag gaan en niemand iets zag doen.

Greta heeft het gevoeld. Ze heeft het serieus genomen. En nu zorgt ze dat wij het ook serieus nemen.

Meer lezen over de klimaatcrisis? Lees eens een verhaal over het effect van de klimaatcrisis op wereldschaal.